چکیده
این روزها، دانشگاهها و مؤسسات تحقیقاتی در بسیاری از کشورها دوشادوش بنگاههای اقتصادی برای کاهش زیانهای ناشی از فرایند جهانیشدن اقتصاد و ادامه بقا، رو به توسعه و تجاریسازی محصولات و خدمات جدید آورده اند. اما تمامی این سازمانها در این فرایند، با کاستی هایی مواجه هستند که از جمله آنها می توان به عدم توجه به عوامل مؤثر بر استراتژی تجاریسازی جهت یافتن مناسبترین استراتژی و در نتیجه تجاریسازی موفق فناوری های جدیدشان اشاره کرد. پژوهش حاضر جهت کمک به یافتن راه حلهایی برای رفع نقطه ضعف مذکور، به شناسایی عوامل مؤثر بر استراتژی تجاریسازی فناوری و ارتباط بین عامل و استراتژی با رویکردی نظاممند متمرکز شده است.
به این منظور با استفاده از روش مرور سیستماتیک و ترکیب جامع مطالعات صورت گرفته در این حوزه با استفاده از روش فراترکیب، به بررسی دقیقتر ادبیات موضوع جهت تسهیل تجاریسازی و رفع برخی از مشکلات موجود در این امر پرداخته شد. عواملی چون چرخه عمر، رژیم تملک پذیری، دارایی های مکمل، اندازه و ماهیت کسبوکار، عدم اطمینان، توانمندیهای علمی، فنی و مدیریتی، عوامل محیطی، منابع مالی، نوع/ ماهیت نوآوری و فناوری و جایگاه رقابتی شرکت به عنوان عوامل تاثیرگذار اصلی شناسایی شد و در نهایت اثر این عوامل بر استراتژیهای تجاریسازی مستقل، تأسیس شرکت زایشی، تحقیق و توسعه مشترک، سرمایهگذاری مشترک، اتحاد استراتژیک، خرید/اکتساب، اعطای امتیاز و ادغام و فروش بررسی گردید.